2013 yılında 47 milyar 496 milyon olan MEB bütçesi, artan okul, derslik, öğretmen ihtiyacı ve öğrenci sayısına rağmen 2014 yılı için 55 milyar 705 milyon TL öngörülmüştür. Bütçe rakamları içinde en kapsamlı ve en yaygın kamu hizmetleri içinde yer alan eğitime ayrılan payın sadece rakamsal büyüklükleri üzerinden değerlendirilmesi, bu payların nerelere, hangi kalemlere harcanacağından hiç bahsedilmemesi düşündürücüdür.
MEB bütçesinin büyük bölümü personel giderleri (%68) ve sosyal güvenlik devlet primi giderlerine (%10) gitmektedir. Başka bir ifadeyle, eğitime bütçeden en çok payı ayırdıklarını iddia edenler, bu payın yüzde 78’inin personel harcamalarına gittiğini gizlemeye çalışmaktadır. MEB bütçesinden eğitim yatırımlarına ayrılan pay 2002 yılında yüzde 17 iken, 2013 yılı itibariyle bu oran yüzde 8’e gerilemiştir.
1999 yılında kamu çalışanlarına bütçeden ayrılan pay yüzde 8.83 iken, Bugün bu pay yüzde 6,1’e düşmüştür.
Biz, başkaları gibi ortalığı yakıp yıkmıyoruz. Doğrular acıtabilir, rahatsız edebilir ama bıraksınlar da doğruları da söyleyelim. En azından işvereni daha az yanlış yapmaya sevk edelim. DOĞRULARI SÖYLEMEYECEKSEK, O ZAMAN BİZ NİYE SENDİKAYIZ? Bu ülkede insanların hakkı, hukuku kısıtlanırken, bunu seyreden sendikal yapılar sendika olamaz. Bu nedenle Türk Eğitim-Sen olarak eğitim çalışanlarının ihtiyaç duyduğu sendikal anlayışı hâkim kılmak için mücadele ediyoruz.
Bizce Malum-Sen, sendikal literatürde ise sarı sendika olarak ifade bulan sözde bir sendika “Ayakkabı Kutusuna” sahip çıkmış. Bu konuyu resmi internet sitesinde manşet haber olarak değerlendirip kamuoyuyla paylaşan sözde sendika, yolsuzluk ve rüşvet iddialarına karşı çıkarak adeta işvereni üyelerine karşı savunmuştur.(*) Oysa sendikal dünyada sendikalar, varoluşundan bu yana üyelerini işverenlere karşı savunurken bu sözde sendika işvereni üyelerine karşı savunarak tarihe geçmeyi başarmıştır.
Malum-Sen’in genel başkanı; “Operasyon Türkiye’yi Yeme Projesidir”,
“Başbakansız Ak Parti, Başbakansız Türkiye projesi Türkiye’yi yeme, değersizleştirme projesidir. Amerika’nın, emperyalizmin, Siyonizm’in, Ortadoğu’nun ve dünyanın gelişen dört ekonomisinden birisi olan Türkiye’den duyulan rahatsızlıktır. Onun için bu oyuna karşı uyanık olmak bu milletin boynunun borcudur.”(**)
Sayın Gündoğdu işvereni üyelerine karşı savunmayı bırakmalı, iktidarın üzerinde atılı bulunan yolsuzluk ve rüşvet iddialarına karşı saldırı manevralarını terk etmeli, her yetkili sendikadan beklendiği gibi, “Hak için, hakikat için, adalet için” adam gibi sendikacılık yapmalıdır. Gündoğdu’ya göre Türkiye ekonomisi, dünyanın gelişen dört ekonomisinden birisiymiş, o halde Toplu Sözleşme sürecinde neden işverenden kamu çalışanlarının hak ettiği refah düzeyinde bir ücret artışı ve 1132 adet gündeme dahi gelmeyen talebi söz konusu bile etmeden toplu sözleşme mutabakatını imzaladınız? Sayın Gündoğdu’nun her şeyden önce toplu sözleşme sürecinde kamuoyundan gizlendiği iddia edilen kapalı kapılar ardında görüşülenlerin neler olduğunun bir an önce kamuoyuna açıklanmasıdır.
Günlerdir yaşanan bu girift olayların sözle ifadesi binlerce kitabı doldurabilir. Ancak, madalyonun arka yüzünü Hüseyin Nihal’in şu sözleriyle özetlemek özetin özeti olsa gerek: “Fahişeler vardır, namustan bahseder. Kanaatini ve kalemini satmışlar vardır, vicdandan dem vuru. Vurguncular vardır, ağızlarından fazilet sözü düşmez. Çifte pasaportlular vardır, Vatan diye haykırır. Palikaryalar vardır, kahramanlık iddia eder. Bazı iyi niyet sahipleri de bunların hepsine inanır. Gel de bu insanların arasında huzur içinde yaşa…”
İsrafil BAYRAK
Türk Eğitim-Sen Artvin Şube Başkanı
(**)(http://www.memursen.org.tr/haber/gundogdu-operasyon-turkiyeyi-yeme-projesidir/)
